Geschiedenis
Hoofdlijnen van de geschiedenis
De Romeinse tijd (53 jaar v. Chr.-Vde eeuw)
Het huis Ardenne (963-1136)
Omstreeks 963 bouwt Siegfried op een rots genaamd de Bock het kasteel Lucilinburhuc, de oorsprong van de naam Luxemburg.
Dit huis telt acht vertegenwoordigers en sterft uit in 1136.
Het huis Luxemburg-Namen (1136-1247)
Ermesinde heerst als gravin van Luxemburg van 1226 tot 1247 en slaagt erin de gebieden van het graafschap te verenigen.
Het huis Luxemburg-Limburg (1247-1437)
Deze dynastie telt acht vorsten waaronder Henri V, bijgenaamd Blondel, die aan de zijde van Sint Louis deelneemt aan de kruistochten,
Henri VII, die keizer van Duitsland wordt, Jan de Blinde, graaf van Luxemburg en koning van Bohemen, die de koning van Frankrijk te hulp komt en valt bij de slag van Cr’ecy (1346), Karel IV, die Praag als hoofdstad kiest en daar de beroemde universiteit sticht. Onder zijn bewind wordt het graafschap in 1354 verheven tot een hertogdom. Daarna komen Wenceslaus II en Sigismund. Daar de vier laatstgenoemde vorsten tot Duits keizer worden gekozen, zal de XIVde eeuw door het nageslacht worden aangeduid als “Luxemburgse eeuw”.
De heerschappij van de hertogen van Bourgondië (1443-1506)
Na de dood van Sigismund valt het hertogdom toe aan zijn dochter Elisabeth van Goerlitz, die het afstaat aan Philips de Goede van Bourgondi”e (verdrag van Hesdin).
De Bourgondische heersers hadden de ambitie een koninkrijk te stichten tussen het Duitse keizerrijk en het Franse koninkrijk.
De heerschappij van de Spaanse Nederlanden (1506-1684)
In 1496 huwde Philips de Schone, enig kind van Maria van Bourgondië, de Infante Jeanne van Spanje. Hun erfenis gaat over op de zoon Karel V en vervolgens op Philips II, Koning van Spanje, zodat het hertogdom Spaans erfgoed werd.
De eerste Franse bezetting (1684-1698)
Het hertogdom wordt veroverd door Lodewijk XIV. Vauban bouwt er verdedigingswerken. Na negen jaar oorlog (1688-1697) wordt het hertogdom bij het verdrag van Rijswijk teruggegeven aan Spanje.
De terugkeer van de Habsburgers (1698-1795)
Door het overlijden zonder afstammelingen van de laatste Spaanse Habsburger, Karel II, wordt Luxemburg meegesleept in de successieoorlog tussen de vorstenhuizen van Frankrijk en Oostenrijk. Bij de verdragen van Utrecht (1713) en Rastatt (1714) wordt het hertogdom Luxemburg toegewezen aan Karel IV van Habsburg.
De tweede Franse bezetting (1795-1815)
De franse revolutionnaire troepen bezetten Luxemburg en de Conventie besluit het annexeren onder de naam “Département des Forêts”.
De bezetting van Luxemburg duurt tot de val van Napoleon.
De dynastie Oranje Nassau (1815-1890)
Op het congres van Wenen (1815) ruilt Oostenrijk zijn rechten op Luxemburg in tegen Venetië en Lombardije, die het rechtstreeks bij zijn grondgebied kan inlijven. Luxemburg wordt een onderdeel van het koninkrijk der Nederlanden met Willem van Oranje-Nassau als souvereine vorst.
Zijn zoon Willem II, die er naar streeft van Luxemburg een ware staat te maken, bevestigt de autonomie van Luxemburg ten opzichte van Nederland.
De dynastie Nassau-Weilburg (1890 tot heden)
Aangezien Willem III van Oranje-Nassau geen mannelijke afstammelingen heeft, gaat de titel bij zijn overlijden over op een andere tak van de familie Nassau: Adolf van Nassau-Weilburg wordt groothertog. Zijn zoon Willem IV heeft alleen dochters.
Dit leidt tot de troonopvolging van groothertogin Marie-Adelheid (1912-1919) en vervolgens tot de langdurige regering van groothertogin Charlotte (1919-1964).
Zij zal ook na de gruwelen van het wereldconflict leiding geven aan het moderne Luxemburg en wordt opgevolgd door groothertog Jean (1964-2000) tot het begin v an de nieuwe eeuw met de troonopvolging van de huidige groothertog Henri.